Flevo 2009!

Jaja, het is alweer zo ver.. flevo 2009 zit er alweer op!
Die paar daagjes vliegen altijd om voor je het weet, maar in die paar daagjes heb je wel weer een ervaring opgedaan waar je misschien de rest van je leven iets aan hebt. Bijzonder! Our God is an awesome God!
Als jullie het leuk vinden kan je dus op deze site iets posten als je dat leuk vind.. deze plaats is er speciaal voor het uitwisselen van verhaaltjes, beide van flevo en van dingen die je nu meemaakt en leuk vind om met het gebedsteam te delen, foto's, filmpjes, enz..
als jullie er geen gebruik van willen maken is het ook prima natuurlijk.. we zien het wel! :)

Groetjes Daisy en Johan

Even een opmerking van mij

Hoi lieve mensen,
Als jullie een berichtje sturen voor op de site, is het wel zo handig dat je je naam er bij zet, want de afzender komt er niet automatisch bij te staan..
Er is ook een bericht binnen gekomen met als onderwerp BLOG waar niets in stond verder.. misschien is er iets mis gegaan??

Verder: Iedereen die mij al een ingevuld evaluatie-formulier heeft toegestuurd.. hardstikke bedankt!! Ik stuur jullie zo snel mogelijk even een berichtje terug (als het nodig is dat ik er op reageer ;) )Maar ik heb er nog niet zo heel veel.. dus voel je nu even aangesproken als je hem nog niet heb gestuurd... ik zou het hardstikke leuk vinden om van jullie allemaal even te horen hoe je het hebt gehad, en vooral voor de mensen die met bezoekers hebben gebeden; het is voor Johan en mij en voor de aanbiddingsteams wel echt heel leuk om even van wat ontmoetinkjes te horen!

Liefs en groetjes Daisy

Filmpje verslag gebedswerk 2007

ik bekeek het filmpje van gebedswerk 2007 weer eens,
van 'vroeger' toen Flevo nog in Liempde was ;) 
 
wil je het ook (nog) een keer zien? hier istie:
http://www.youtube.com/watch?v=_9cgYaDhFz0
 
Of om in betere kwaliteit te downloaden:
http://www.lordofthenations.nl/flevogebed2007.wmv
 
 

Belevingen van Gerrit Bandstra

Een paar leuke verhaaltjes over een paar ontmoetingen tijdens het rondwandelen van een team met een 'bidden werkt' hestje aan..

Het eerste indrukwekkende vond ik dat mijn mannelijke gebedspartner iemand aansprak of we voor hem konden bidden.
Hij gaf direct aan dat hij dat wel wilde en zei meteen dat het om seks ging, dat hij daar een probleem met had.
Ik stond een beetje versteld van dat die man zo snel zei dat hij daar een probleem mee had.
Maar mijn collega en ik hebben ook de nodige verleiding en verleiding gehad dus wij konden daar begrip voor opbrengen.
We hebben toen voor hem gebeden en wat ik echt zoooo machtig vond, dat was dat ik hem mocht bemoedigen met het feit dat onze Vader niet wil dat er ook maar iemand verloren gaat.
Hij had na de tijd echt een grote glimlach op z’n gezicht en we hebben hem wel verteld dat de strijd/verleiding van seks nog niet over zou zijn, maar dat door de kracht van de Heilige Geest hij zich sterker mocht weten dan de macht van de duisternis.
Want waar Licht is, is geen duisternis.
Dus waar Jezus verschijnt is het satan die verdwijnt!
Daarna hebben mijn gebedspartner en ik hem naar pastoraat gebracht en hebben het van ons onvergenomen.


Toen ik later samen met Jessica op weg was met ‘bidden werkt’ zijn we na een tijdje aangesproken door iemand van het home-team waarbij een vrouw uit de auto was gezet door haar man bij de ingang van het festivalterrein.
Ze hadden iets van een meningsverschil o.i.d., maar de vrouw zat in tranen.
De medewerker van het home-team wilde er zelf eigenlijk niet mee bezig omdat hij dacht dat wij als bidden werkt team misschien beter met haar konden praten en bidden.
Jessica en ik zijn toen bij haar gaan zitten en de man van haar reed dikwijls weg.
We hebben even met haar gepraat.
Het bleek dat zij wel in Jezus geloofde als haar Verlosser, maar haar man nog niet.
Dit bracht ook enige wrijving met zich mee want ze zouden beide naar het festival toe.
Ze heeft toen een heel verhaal gehouden en Jessica begon te bidden en daarna heb ik gebeden.
Ook bad ik dat ze weer bij elkaar mochten komen en dat haar man weer terug mocht komen.
Op datzelfde moment word ik op de schouders getikt door haar man die haar van achteren omhelst en zei: ‘Ik ben er al hoor’
Ik had toen echt zoiets van waaauww Jezus, wat gaaaaaaf!
Haar man was namelijk 5 of 6 keer ofzo weggereden, maar kon niet weg omdat God hem tegenhield zei hij.
We hebben het evangelie uit mogen leggen aan die man en hij was er ook al mee bezig zei z’n vrouw.
Verstandelijk wist hij het dat Jezus aan het kruis was gegaan enzo, alleen het moest nog in z’n hart landen.
Daar hebben we voor gebeden.
Ze waren echt dankbaar dat Jessica en ik dit deden voor hun.
En zo is satan flink onder z’n kont geschopt!!!!
Hiervoor hebben we Jezus de eer gegeven want wij konden dit echt niet uit onszelf.
Jessica en ik hadden beide zoiets van ‘waaauw’ na de tijd.



Wat ook heel erg mooi was:
Ik was met een andere vrouwelijke gebedspartner onderweg, (Femke), en wij kwamen met ‘bidden werkt’ een jonge van een jaar of 10/11 tegen die per ongeluk een dartpijltje in z’n grote teen had gekregen.
Hij kwam met een lach op ons af en vroeg ons of we voor hem wilde bidden, dat vond de gebedspartner en ik eigenlijk best schattig :-D
We hebben toen voor hem gebeden, het plekje was niet weg, maar Femke zei dat het misschien verstandig was om even naar de EHBO te gaan om daar even het plekje te laten ontsmetten.
Toen heb ik ‘m even naar de EHBO gedragen en daar heeft Femke gevraagd of er iemand was van de EHBO die misschien nog gebed nodig had.
Er bleek dus iemand te zijn die het afgelopen jaar een hersenbloeding had gehad onder het autorijden en bij onderzoek bleek dat haar hartslag ook veel te laag was.
Dit hebben we dus in een stil kamertje samen besproken en voor gebeden.
Zij werkte ook als zendelinge in Afrika en zei na het gebed dat ze zo de aanwezigheid van God kon voelen.
En dat vond ik echt zoooooo gaaf.
Ze zat ook in tranen en dat heeft mij achteraf ook ontroerd toen we weg gingen.
Het is echt zo fijn dat je ook iemand kan bemoedigen met een bijbeltekst enzo want een gedachte die bij mij opkwam was: Komt bij mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Je kon wel merken dat ze een rotsvast vertrouwen had in de Heer Jezus en dat vond ik ook echt heel erg gaaf.
Het is echt zoooo gaaf dat je mag bidden met mensen om hulp te zoeken bij de Here Jezus.
Prijs Jezus voor Zijn genade aan ons geschonken, echt, echt waaaaaaaauw.
Ik ben Jezus zoooo dankbaar dat ik/we door Hem gebruikt mocht worden, om in Zijn dienst te staan.
Mijn Verlosser, Triomfator, Trooster, Overwinnaar, Halleluuuuuja!!!

___________________________________________________________________________________

Graag meer van dit soort verhaaltjes als je ze hebt!!! :) Leuk!!
Groetjes Daisy

evaluatie

Beste mensen,

Dit was mijn eerste jaar Flevo. Kon om gezondheidsredenen niet alle dagen aanwezig zijn en heb daarom besloten geen pastoraat te doen en "alleen" met de aanbidding mee te doen.

Van de voorbereidingsdagen heb ik al genoten, natuurlijk deed het mooie weer daar aan mee, maar toch, ontspannen rustig, geen 'haantjes 'gedrag, onderling respect.

Het was voldoende georganiseerd om structuur te hebben en niet teveel georganiseerd zodat er de vrijheid was voor eigen invulling op bepaalde momenten en vooral voor de Heilige Geest om in te vullen. Heerlijk! Mede dank aan jullie toewijding en gevoeligheid Johan en Daisy!

Omdat het mooi weer was konden de bidders veel buiten bidden met mensen die daar behoeft aan hadden, anders zou de gebedstent te klein zijn geweest, maar volgend jaar hebben we vast weer zulk mooi weer.

De tent van aanbidding was uitstekend wat betreft inrichting etc. Ik heb genoten van de mensen die dag en nacht de aanbidding leidden, heerlijk om mee te mogen doen en te ervaren hoe Gods Geest af en toe sterk aanwezig was. Het enige dat ik soms storend vond was het harde praten dat plaats vond net in de tent aan de buitenkant van het scherm.

Nieuwe ideeën heb ik niet, voor mezelf hoop ik volgend jaar wel alle dagen helemaal aanwezig te zijn.

Verder wil ik graag kwijt dat het me jaren niet is overkomen dat zoveel toegewijde jonge mensen in zo korte tijd voor mij hebben gebeden, in het team en onderweg, het 'bidden werkt'-team. Heerlijk!!

Een bijzonder moment;

Op een gegeven moment tijdens de aanbidding ervaar ik dat er een 'golf' van onreinheid de tent binnenkomt. Aangezien de tent open is voor alles en iedereen kan dat altijd gebeuren. De aanbidding heeft zo duidelijk de overhand dat Gods Geest niet wijkt voor de tegenstander, maar ik ervoer in mezelf daarover erg veel strijd. De aanbidding stokte op toen ook en werd moeizamer. Dus ik vroeg Heer wat is dit. God liet het zien en ik heb deze machten weggestuurd (ik weet niet of het goed is hier nu uit te wijden over het hoe en wat maar ik zag heel duidelijk wat het was!), dat was even echt geestelijke strijd. Iemand van het aanbiddingsteam dat in die tijd 'dienst' had kwam vragen of ze voor me mocht bidden, was natuurlijk goed.

Degene die de aanbidding leidde, ik dacht Mathilde begon o.a. Efeze 4: 17 en verder voor te lezen en een stuk uit Romeinen 6. Dit sloot zo duidelijk aan bij wat ik ervoer! De situatie veranderde ook langzaam maar duidelijk!

Kortom: erg goed om mee te maken, de Heer was duidelijk aanwezig en Hij gaat door met wat Hij begonnen is!

vriendelijke groet Ineke Knoeff

nijntje de movie

hallo,
hier is nijn de movie maar dit is eigenlijk de flutkwaliteitversie maar dan kun je alvast ff kijken (het orig filmpje is 145mb). De iets betere versie is tegen de 9mb (512kbps)en die zou ik dan wel op de site willen zetten maar kun je mij nog ff laten weten hoe?

mvg peter

Foto's

Beste broeders en zusters,

Mijn foto's heb ik op m'n hyves gezet.
Opzich doe ik niet zoveel met hyves, behalve foto's plaatsen enzo.

Veel plezier ermee.

m.v.g.

Gerrit Bandstra

link naar foto's van Jeroen Doorn

Dag luitjes,

Hierbij de link naar de foto's die ik dit jaar op flevo heb gemaakt.

Ik vond het te veel werk om e.e.a. voor verschillende mensen te splitsen en te mailen dus ik heb alle foto's maar even op het web gezet (op het domein van de zaak van mijn vrouw, beetje reclame kan geen kwaad).

http://www.bruidsjurkenzo.nl/flevofotos2008.html

De foto's zijn van:
- het terrein / landschapfoto's / tenten
- bezoekers
- medewerkers (waaronder ook van 'geestelijke ruggegraad')
- EV'ers
- organisatie (leden flevoteam)
- artiesten

En dit zonder volledig te zijn en in willekeurige volgorde...

Ik hoop dat jullie net zo hebben genoten van het festival als ik en deze foto's helpen bij het nagenieten :-)

De foto's laden wat traag wanneer je op de thumbnails klikt, maar dat is omdat de foto's een dusdanig formaat hebben dat je ze ook nog goed kunt laten afdrukken mocht je dit willen.

Groeten,
Jeroen

Flevo 2008

Flevo 2008

Mijn blik glijdt over het gezicht dat me toegrijnst van achter de bespetterde glazen plaat. Vette haren, ongepoetste tanden, diepe wallen, buiten de perken groeiende wenkbrauwen, een allesoverheersende rode blos die voortkomt uit enorm veel moeheid met een vleugje zomerzon. Een zweetachtige lucht vermengt zich met een flinke 'morning breath' en vult mijn neusgaten. Vluchtig strijk ik mijn haren uit mijn gezicht, plens ik er wat water in, spuug ik een kwak tandpasta uit in de vuile gootsteen onder mij, met een laatste korte blik in de spiegel denk ik "Zo kan die wel weer", en vervolg ik mijn weg naar de Prayer Base. Flevo 2008.

Het was voor mij de allereerste keer Flevo en ik heb genoten van elk moment. 's Nachts niet kunnen slapen van de kou, 's morgens in een gefrustreerde doodsangst je zo snel mogelijk uit de slaapzak en uit alle drie de dikke truien wurmen omdat de zon volop je tentje beschijnt en je bijna lijkt te bezwijken onder een gebrek aan frisse lucht en hydratatie. Diepe gesprekken in het holst van de nacht, en momentjes dat andere gebedsmensen out of the blue op je afstappen met de vraag of ze voor je mogen bidden. Dag en nacht dreunende bassen op de achtergrond, en de muziek van trommels, overmatig veel gitaren, een tamboerijn, een keyboard, een xylofoon, een trompet en een prachtig stemgeluid dat allemaal God aanbidt en ongetwijfeld opstijgt in de hemel als een geurige wierook. Die momenten dat je beseft hoe blij je bent dat God zo creatief was om geluid en kleuren te bedenken en ons daarin laat delen. Genieten in stilte van teamleden die God aanbidden op momenten dat ze zeker weten dat je niet kijkt en die momenten dat je om je heen kijkt en niet alleen hoeft te 'doen' maar ook gewoon mag 'zijn' en mag ontvangen. Boven alles uit heb ik het meest genoten van de aanwezigheid van God die 24-7 voelbaar was; en als die niet voelbaar was, was die merkbaar in het contact dat er was tussen mensen en in een steeds sterker groeiende wetenschap van binnen.

Ik heb nooit geweten dat de simpele vraag 'Mag ik voor je bidden' zo impactrijk kan zijn. Ik heb gemerkt dat het mensen raakte dat je überhaupt naar ze omkeek en ze aansprak. Het is voor zoveel mensen nieuw en ongewoon dat er mensen om hen geven en van ze houden met de liefde van God! Ik vond het zo ontzettend bijzonder dat mensen je een kijkje in hun leven laten nemen, je dat vertrouwen geven, en God heeft ook echt laten zien dat als je Hem iets toevertrouwt, het niet leeg wederkeert!

Het meest ontroerende vond ik een meisje met wie ik samen met Astrid heb mogen bidden. Ze kwam uit zichzelf naar de Prayerbase toe en vroeg om gebed. We zijn toen apart met haar gaan zitten, en er kwam een enorm heftig verhaal uit dat zowel Astrid als mij diep raakte. We hebben toen met haar gebeden, en afscheid genomen, in het vertrouwen dat God haar niet loslaat en gewoon lekker met haar verder gaat. Die avond hoorde ik dat een blond meisje met een roze t-shirt mij zocht. Mijn gedachten gingen af naar de dag ervoor, maar ik kon me tot mijn grote schaamte niet herinneren wie dat geweest was, dus ik dacht dat het vast iemand anders moest zijn geweest die ze zocht. De volgende ochtend stond het bewuste meisje weer voor mijn neus. Haar ogen straalden toen ze mij een kaartje gaf. Ik heb het aangepakt, en tussen mijn bijbel gestopt, en niet meer aan gedacht. Ze vertelde hoe dankbaar ze was dat ik met haar had gebeden, en vertelde dat de woorden tijdens mijn gebed haar echt raakten. Weer mocht ik met haar bidden, en het was gewoon heel gaaf om te merken dat God echt door mij heen tot haar had gesproken, whoehoee!

Zaterdagavond liep ik met Gerrit in het fluorescerend oranje over het terrein. Ineens hoorde ik ergens voor mij mijn naam. Ik keek op, en zag haar staan. Haar ogen stonden somber en toen ik vroeg hoe het ging, kon ze met moeite haar tranen onderdrukken terwijl ze vertelde dat het helemaal niet lekker ging. Ik ben een eindje met haar gaan wandelen, Gerrit achter me latende (sorry dude!), en opgelucht ratelde ze een eind weg over hoe ze er doorheen zat. Door me heen schoot de gedachte dat ik niet goed wist wat ik ermee moest, en in mijn hart steeg een gebed op naar God. We zijn aan de kant van de weg gaan zitten, en hebben, zittend in het vochtige gras, een hele tijd zitten praten. Achteraf baalde ik enorm dat ik toen niet met haar naar God toe heb kunnen gaan; ik voelde me tekortschieten en had het idee dat ik er teveel persoonlijk in was op gegaan. Totdat ik de volgende dag het kaartje tegenkwam dat ze me gegeven had. Er stond een verhaal op over vriendschap, en op de achterkant had ze geschreven:

"Ik vind het super wat je hier doet!! Bedankt voor het fijne gesprek en gebed! Liefs …"

Inmiddels heb ik uitgebreid gedoucht, heeft de zweetlucht plaatsgemaakt voor frisheid en een lekker geurtje, zit ik weer naar behoren in de make-up, hangt mijn huis vol met drogend tentzeil en draait de wasmachine op volle toeren. Naast mijn bureau hangt het kaartje, en iedere keer als ik achter mijn pc ga zitten, valt mijn oog erop.

God heeft mij, en alle andere gebedsmensen, echt heel hard gebruikt, ook al hebben we dat zelf niet altijd zo gezien. Waar het licht komt, verdwijnt de duisternis, en worden harten hersteld en levens veranderd. Alleen al het uitspreken van Gods Waarheid en vertellen dat eeuwig leven een kwestie is van wie je bent en niet van wat je doet; getuigen van de genade van God, deed al zoveel. Ik vond het gaaf om iets van dat Koninkrijk van God zo letterlijk en haast tastbaar voor mijn ogen te zien gebeuren en er een heel klein onderdeeltje van te mogen zijn. God was bezig, God was aanwezig; zonder Hem zou dit allemaal nergens op hebben geslagen! Het was echt goed om uit te stappen, om in Jezus' Naam een klein beetje licht in een donkere wereld te mogen zetten, en om uit te mogen delen van al het goede waarmee God mijn leven heeft overladen! Afgelopen week was een dikke bemoediging om deze lijn ook in mijn dagelijkse leventje door te zetten en te blijven leven op een plek waar ik Gods hart kan voelen kloppen voor de mensen om mij heen. Want er is nog genoeg te doen…

"I've seen the world, folks,

and I've seen that it's lost

and there's billions of people out there

who don't know God.

Now either that's His fault

or ours…"

(Keith Green)

Be blessed,

Femke

Nijntje op Flevo

nijntje ging naar flevo,

dat leek haar reuzefijn

ze ging in het gebedsteam

ze is een vroom konijn

nijn zit in de gebedstent

haar gitaartje op haar schoot

en samen met haar groepje

zong nijntje God is groot

toen deed nijn een vestje aan

waar ‘bidden werkt’ op stond

de bezoekers renden op haar af

en nijn opende haar mond

ze sprak wat fijne woorden

en bad toen in geloof

ook legde zij voorzichtig

haar handen op hun hoofd

’s nachts zat nijn weer in de tent

ze worshipte maar door

ze danste en blies mooie bellen

dat vond ze prachtig hoor

toen nijntje eindelijk slapen ging

was ‘t laat en ook heel koud

ze las nog in haar bijbeltje

dat Jezus van haar houdt

…

’s morgens vroeg stond nijntje

voor de douches in de rij

en daarna snel weer bidden

maar nijntje was niet blij

toen nijntje bij de tent kwam

zei haar vriendin: dag nijn

ik wil graag voor je bidden

hoihoi riep nijn, wat fijn

het bidden was heel fijn hoor

nijn huilde wel een keer

maar toen het bidden klaar was

was zij weer in de Heer

nijn ging ook naar mainstage

en zwingde daar wat af

ze kon ook heel goed headbangen

‘t leek wel een beetje maf

toen ging ze naar de outburst

de laatste dag alweer

met haar oranje hestje aan

bracht ze mensen bij de Heer

bij de evaluatie werd gevraagd

hoe vond jij flevo nijn?

nijntje keek heel blij omhoog

en zei ‘t was reuzefijn!

(door Joke)